Ik wist niet wat me overkwam toen de traplift er eenmaal was

Jan en Sjan van de Kasteel

Jan (68): “Mijn vrouw had al een tijd last van haar rug. Op een gegeven moment viel ze van de onderste tree van de trap. Ze kon haar benen niet meer bewegen. Acht weken heeft ze toen in de woonkamer op een bed gelegen.

Een traplift hadden we niet, de gemeente werkte niet mee. Elke dag droeg ik mijn vrouw op mijn nek naar boven en beneden. Drie jaar lang. Daarnaast werkte ik en zorgde voor de kinderen. Ik kreeg het aan mijn hart, het werd teveel. Gelukkig kregen we toen hulp van ANGO (gehandicapten organisatie). Uiteindelijk stemde de gemeente in met een traplift.”

Sjan: “We mochten twee offertes indienen en het werd Otolift. Vanaf dat moment ging het snel. Ik wist niet wat me overkwam toen de traplift er eenmaal was. Het is nu mogelijk om zelf naar boven en beneden te gaan. Op de bovenverdieping is alles aangepast zodat ik er makkelijk kan bewegen. Mijn man verdient een groot compliment voor wat hij gedaan heeft en nog steeds doet. We zijn vierenveertig jaar getrouwd en we hebben het goed samen.”