‘Ik kan nu altijd boven komen’

Betty Drescher – Rotterdam

“Ik ben heel blij met de traplift omdat het mij een hoop moeite bespaart met traplopen. En ik kan nu altijd boven komen. Dat is zo’n fijn idee”, vertelt Betty Drescher. Door slijtage in haar heup moest ze het afgelopen halfjaar 2 keer geopereerd worden. Nu heeft ze veel minder pijn én kan ze binnenshuis weer zonder rollator lopen. Maar de trap op en af gaan, dat doet ze met de traplift.

Betty is een echte Rotterdamse, ze woont al sinds 1975 in haar 3 verdiepingen tellende huis in Rotterdam. “Ik woon hier al jaren en ik ben ook niet van plan om weg te gaan.” De ruimte die het huis biedt is een belangrijke reden: er is genoeg plek voor al haar spullen. “Je verzamelt heel wat rommel als je ergens al heel lang woont”, vertelt Betty lachend.

Vrolijk gezelschap

Het huis van Betty staat midden in een levendige buurt. De tram rijdt regelmatig voorbij en de geluiden van auto’s, voetgangers en fietsers vormen een gezellig achtergrondgeluid. Nog een pluspunt van het huis, want ze is niet graag alleen. “Sommige mensen vinden het leuk om alleen te zijn, nou ik niet.” Daarom houden 2 vogeltjes Betty fladderend en vrolijk tjilpend gezelschap. Ook de buren zorgen voor gezelligheid en helpen met kleine dingen. De buurman haalt bijvoorbeeld wel eens een boodschap of zet het vuilnis buiten.

Verder spelen sterrenbeelden een belangrijke rol in haar leven. Zo is ze erg geïnteresseerd in het sterrenbeeld van mensen die ze ontmoet. Het zegt namelijk veel over iemand zijn persoonlijkheid, aldus Betty. “Ik ben zelf een Waterman”, vertelt ze. Dat haar inmiddels overleden man het sterrenbeeld Tweelingen had, is dan ook niet gek. Die zijn namelijk erg lief en een goede combinatie met Watermannen legt Betty uit.

Twee heupoperaties

“Een jaar geleden hing ik over de winkelwagentjes bij Albert Heijn om maar te blijven staan”, vertelt Betty over de periode waarin zij last kreeg van haar heup. “Ik moest dan overal waar het kon gaan zitten.” Na twee operaties aan haar heup kan Betty thuis weer zonder rollator lopen. Maar traplopen gaat niet vanwege de pijn. En daarom is er inmiddels een traplift geïnstalleerd op de trap naar de eerste verdieping. Ze is heel blij met haar traplift van Otolift. En zegt ze: “Lachen is het beste medicijn. Een dag niet gelachen, is een dag niet geleefd.”

Dolgelukkig

Ondanks de pijn in haar heup is Betty positief ingesteld. Ze kan weer lopen én tegelijkertijd andere dingen doen, zoals kopjes tillen. Heel af en toe doet ze zelfs een klein dansje. Maar de trap blijft nog steeds erg vervelend. “Ik ben dolgelukkig met de traplift. Nu hoef ik de buurman niet meer te bellen! Hoewel hij dat wel gezellig vindt hoor.”

De Otolift is niet haar eerste traplift. Eerder had zij een traplift van een andere leverancier. “Die firma heeft beloofd dat de traplift er na mijn eerste operatie zou zijn. Maar dat was niet zo. Mijn buurman hielp mij om boven te komen. En toen die lift eenmaal geplaatst was, stond hij iedere keer stil. Dan belde ik de buurman weer op. Hij probeerde de lift dan aan de praat te krijgen. Ik werd er helemaal gek en doodzenuwachtig van.” De lift werd daarom al snel vervangen door een Otolift. “Ik heb alleen maar goede berichten over de Otolift.”

Even wennen

De lift was wel even wennen vertelt Betty. “In het begin snapte ik niks van de lift. Ik ben helemaal niet zo technisch. Gelukkig kwamen er na de installatie mensen van Otolift langs die het mij nog eens rustig uitlegden. Nu kan ik ermee lezen en schrijven.” Ze vertelt hoe fijn ze het vindt dat de stoel in de bocht, op de trap zelf, geparkeerd kan worden. Zo blijft de deuropening, die direct naast de trap zit, vrij.