‘’s Avonds dacht ik: hoe moet ik naar boven?’

Aad en Agnes van Boven – Zoetermeer

Agnes (70 jaar) en Aad (83 jaar) van Boven wonen in een ruim huis in Zoetermeer. Agnes heeft haar eigen atelier op de eerste verdieping en op zolder staat de werkbank van Aad. Maar ze kreeg steeds meer last van haar knieën als ze de trap op liep. Toch wil het stel liever niet verhuizen. Een traplift bleek de goede oplossing te zijn, maar het moest er wel een zijn die precies bij hen paste.

Aad: “Alleen Otolift kon precies uitvoeren wat we wensten. De traplift gaat nu in één keer helemaal naar zolder. Daar staat de wasmachine, daar hangen we de was op en daar is mijn knutselkamer. Andere leveranciers konden alleen 2 losse trapliften maken. Én alleen aan de verkeerde kant van de treden. Op de brede kant. We wilden de traplift aan de smalle kant van de treden, dan kun je op de brede kant lopen.”

Slijtage in de knieën

Aad gebruikt de traplift niet en wil dus makkelijk langs de traplift kunnen lopen. Agnes gaat wel met de lift naar boven en beneden. Agnes: “Ik heb slijtage in mijn knieën. Maar conditie heb ik genoeg. Wandelen gaat goed en fietsen ook, behalve dus het traplopen.” Traplopen zorgt bij Agnes voor zoveel pijn dat het eigenlijk niet meer gaat. “’s Avonds stond ik echt voor die trap dat ik dacht: hoe moet ik naar boven? Zo’n pijn had ik in mijn knieën. We hadden wel al een tweede leuning gemaakt, maar dat helpt maar een beetje.” Wat de oplossing was om de pijn te vermijden, werd duidelijk tijdens een vakantie: “Op vakantie ontdekte ik pas hoe fijn het is als je geen trappen hoeft te lopen. We sliepen in een villa waar alles gelijkvloers was. Dat was zo ideaal dat ik zei: ik wil verhuizen!”

Financiële ruimte

Maar daar was Aad het niet mee eens. Niet alleen omdat hij al bijna 50 jaar in dit huis woont, maar ook vanwege financiële redenen. “Als we verhuizen, gaan we er financieel flink op achteruit,” vertelt hij, “want een beetje mooi appartement hier is peperduur.” Agnes en Aad besteden hun geld liever aan andere, leuke dingen. “Doordat we hier blijven wonen, kunnen we zo veel meer doen. We kunnen makkelijk op vakantie, naar terrasjes en de kinderen wat geven,”, vertelt Aad. Die financiële ruimte was de investering in een traplift waard, zo besloten zij.

Daarbij zijn Aad en Agnes ook heel blij met dit huis. “Hier hebben we ook nog een tuin, waar we graag eten en een wijntje drinken met vrienden”, aldus Agnes. Ze twijfelde in het begin wel, ze dacht dat een traplift er niet mooi uit zou zien in de gang. “Ik dacht eerst: een traplift in mijn huis? Maar dat ik weer makkelijk naar boven kan, is mij ook veel waard.”

Wandelen, badmintonnen en fietsen

Traplopen doet Agnes niet meer vanwege de pijn in haar knieën. Maar ze is, net als Aad, nog wel heel actief. Zo is Agnes lid van een wandelclub en speelt Aad badminton. Ook fietsen ze samen graag flinke stukken. “Wij fietsen zo’n 45 tot 50 kilometer, soms ook 60 op een dag. Maar we hebben nu wel elektrische fietsen hoor”, vertelt Agnes. Aad vertelt over de fietsvakanties: “We hebben ook meerdere keren meerdaagse fietstochten gedaan. Het Pieterpad voor fietsers, de Bodensee rond, de Tauber Route; eigenlijk fietsen we elke vakantie. Nu willen we nog het Gardameer rond.”

Een eigen radio en de olifant

Verder zijn zowel Agnes als Aad erg creatief. “Ik heb allerlei elektronische meetapparaten gemaakt. Ik ben ontwikkelaar geweest in de elektronica. Als jongen van 17 maakte ik al een eigen radio”, vertelt Aad. En in de vensterbank staan door Agnes zelfgemaakte beelden. Ze lijken van koper te zijn gemaakt maar bestaan uit lapjes textiel. ‘Paverpol’ heet dat. “De danseres was mijn eerste beeld, want ik heb zelf vroeger gedanst.”

“Nu de traplift er is, heb ik bijna niet meer zelf trapgelopen, ik ga met de lift”, vertelt Agnes “Ik ben blij met de doorlopende lift, anders krijg je 2 stoelen en dat vind ik maar niks. Ik vind het makkelijk dat je kan blijven zitten als je naar zolder moet.”